Oprócz rezerwatów, parków i obszarów ochrony ciemnego nieba, w Polsce mamy już do czynienia z nieco mniejszą, ale równie ważną ochroną naturalnej ciemności nocy - punkty oraz miejsca z redukcją zanieczyszczenia sztucznym światłem. Punktem może być niewielki teren zlokalizowany w danej miejscowości (sołectwie) lub gminie, gdzie np. ze względu na środowisko naturalne postanowiono trwale ograniczyć emisję sztucznego światła. Mogą za tym iść zarówno trwałe i jak czasowe rozwiązania, przy czym stanowisk takich nie numerujemy w ogólnym wykazie krajowym Programu Ciemne Niebo - Polska oraz nie nanosimy na mapę ochrony, ze względu na zbyt małe oddziaływanie. Dopiero kilka punktów może utworzyć miejsce ochrony ciemnego nieba, które otrzymuje numer wg. kolejności podjętych działań na liście krajowej. Miejscem takim jest np. część miejscowości Palowice w gminie Czerwionka-Leszczyny, gdzie w ramach projektu unijnego sfinansowano modernizację kilkunastu opraw ulicznych, wokół miejsca obserwacyjnego służącego do pokazów astronomicznych i aktywności w tym zakresie lokalnej grupy pasjonatów.
Istotny jest fakt, że w przeciwieństwie do parków czy obszarów ciemnego nieba, miejsca posiadają już w pewnym stopniu ochronę prawną przed nadmiernym zanieczyszczeniem sztucznym światłem, z tytułu wprowadzonej w 2009 roku nowelizacji rozporządzenia ministra infrastruktury. Na jego podstawie można starać się o ograniczenie emisji sztucznego światła na budynki i budowle z oknami do 5 luksów dla światła białego i 3 luksy w przypadku kolorowego. Dla astronomii obserwacyjnej jest to jednak i tak bardzo wysoki poziom, więc istotne jest posługiwanie się innymi metodami poszukiwania kompromisu.